Jak wygląda życie z odbiorczym ubytkiem słuchu?
Odczucia osób z niedosłuchem przewodzeniowym zależą od stopnia ich ubytku słuchu.
Nieznaczny przewodzeniowy ubytek słuchu
Osoba z nieznacznym niedosłuchem może nie słyszeć wielu codziennych cichych dźwięków, takich jak oddech, szelest liści, szept, szum pracującej lodówki, mruczenie kota i kapanie wody. Chociaż osoby z nieznacznym ubytkiem słuchu mogą dobrze komunikować się w cichym otoczeniu, w głośnych sytuacjach mogą mylić słowa zaczynające się od niektórych spółgłosek („s” lub „f”).
Umiarkowany przewodzeniowy ubytek słuchu
Osoby z umiarkowanym niedosłuchem mają większe trudności ze słyszeniem i rozumieniem mowy na normalnym poziomie głośności. Śledzenie rozmowy wymaga większego wysiłku, a wielu słów można nie usłyszeć lub źle je zrozumieć, nawet gdy wokół panuje cisza. W głośnym otoczeniu śledzenie rozmowy toczącej się na normalnym poziomie głośności może być niemożliwe. Inne dźwięki, które można przegapić, to śmiech, padający deszcz czy kawa parzona w ekspresie.
Przewodzeniowy ubytek słuchu w stopniu od umiarkowanego do znacznego
Osoby z niedosłuchem w stopniu od umiarkowanego do znacznego mają trudności z rozumieniem mowy w większości sytuacji, zwłaszcza, gdy wokół panuje hałas. Trudno jest rozumieć mowę, słuchając radia lub telewizji, gdy odbiornik jest ustawiony na normalny poziom głośności i trzeba podgłaśniać dźwięk. Inne codzienne dźwięki, które mogą im umykać, to odgłosy lejącej się wody, budzika, bawiących się dzieci, ruchliwej ulicy, elektrycznej szczoteczki do zębów i pralki.
Czym różni się przewodzeniowy i odbiorczy ubytek słuchu?
Niedosłuch przewodzeniowy jest często uleczalny, w przeciwieństwie do niedosłuchu odbiorczego. W przypadku przewodzeniowego ubytku słuchu ucho wewnętrzne i nerw słuchowy funkcjonują normalnie.
Osoby z niedosłuchem przewodzeniowym mają zazwyczaj trudności z usłyszeniem dźwięków, a nie z ich zrozumieniem, dlatego wystarczy odpowiednio zwiększyć głośność dźwięków.
Wyróżnia się trzy stopnie przewodzeniowego ubytku słuchu (w przypadku odbiorczego ubytku słuchu – pięć):
• nieznaczny przewodzeniowy ubytek słuchu: od 26 do 40 dB HL,
• umiarkowany przewodzeniowy ubytek słuchu: od 41 do 55 dB HL,
• umiarkowany do znacznego przewodzeniowy ubytek słuchu: od 56 do 70 dB HL.
Im większa wartość w dB, tym większy stopień ubytku słuchu. Im większy stopień ubytku słuchu, tym gorsze słyszenie.
Dowiedz się więcej o niedosłuchu odbiorczym
Co można zrobić w przypadku przewodzeniowego ubytku słuchu?
Aby protezować niedosłuch przewodzeniowy, protetyk słuchu lub laryngolog musi zbadać Twoje uszy i określić, w której części występuje ubytek.
Po ustaleniu przyczyny i stopnia ubytku słuchu specjalista pomoże Ci wybrać najlepsze rozwiązanie.
Niedosłuch przewodzeniowy jest w wielu przypadkach uleczalny; po leczeniu słyszenie wraca do poziomu sprzed wystąpienia ubytku.
Jeśli przyczyna ubytku słuchu jest trwała, protezowanie obejmuje dopasowanie aparatów słuchowych lub zabieg chirurgiczny, taki jak wszczepienie implantu zakotwiczonego w kości lub implantu ucha środkowego. W przypadku przewodzeniowego ubytku słuchu w obojgu uszach (obustronny niedosłuch przewodzeniowy) konieczne może być dopasowanie dwóch aparatów słuchowych.
Jak leczyć przewodzeniowy ubytek słuchu?
Metody leczenia niedosłuchu przewodzeniowego zależą od jego przyczyny. Oto kilka przykładów:
- Aparaty słuchowe – do rozwiązań niechirurgicznych należy tradycyjny aparat słuchowy, który może pomóc zrekompensować problemy z przesyłaniem dźwięku.
- Czyszczenie uszu – lekarz może usunąć zalegającą woskowinę lub przedmioty znajdujące się w przewodzie słuchowym.
- Leki – antybiotyki lub inne leki mogą być stosowane w leczeniu różnych rodzajów infekcji ucha.
- Zabieg chirurgiczny – nieprawidłowości, guzy i niektóre choroby mogą być leczone chirurgicznie w celu naprawy uszkodzeń, np. poprzez nałożenie plastra na pękniętą błonę bębenkową lub usunięcie guzowatych zmian, takich jak perlak.
- Implanty – niektóre rodzaje uszkodzeń ucha środkowego mogą być protezowane za pomocą implantów. W przypadku dysartykulacji kosteczek słuchowych dostępna jest proteza typu TORP (Total Ossicular Replacement Prosthesis). Istnieją również implanty słuchowe zakotwiczone w kości, które mogą poprawić przesyłanie dźwięku.