Niedosłuch przewodzeniowy to rodzaj ubytku słuchu spowodowany uszkodzeniem lub niedrożnością ucha zewnętrznego lub środkowego.

Z tego powodu dźwięki otoczenia nie mogą być skutecznie przesyłane do ucha wewnętrznego.

Gdy dźwięk nie może dotrzeć do ucha wewnętrznego, mózg otrzymuje mniej informacji o otoczeniu.

Przyczyny przewodzeniowego ubytku słuchu

Przyczyny niedosłuchu przewodzeniowego związane są z dwoma obszarami: uchem zewnętrznym i uchem środkowym.

Ponieważ istnieje wiele różnych przyczyn tego rodzaju ubytku słuchu, może on być tymczasowy lub trwały.

Przyczyny przewodzeniowego ubytku słuchu związane z uchem zewnętrznym:

• Niedrożność – wszystko, co blokuje przewód słuchowy, może powodować przewodzeniowy ubytek słuchu, ponieważ utrudnia przesyłanie dźwięku do ucha środkowego. Niedrożność może być wywołana zalegającą woskowinę lub przedmioty wepchnięte do przewodu słuchowego. Ten typ niedosłuchu przewodzeniowego może być tymczasowy.
• Infekcja lub choroba – infekcja przewodu słuchowego może prowadzić do jego niedrożności i stać się przyczyną przewodzeniowego ubytku słuchu. Do najczęstszych przykładów należą ucho pływaka i egzostoza (narośla kostne).
• Zaburzenia – niektóre osoby mają wrodzone zaburzenia, takie jak atrezja, w przypadku których niewykształcenie przewodu słuchowego może powodować przewodzeniowy ubytek słuchu. Zdarza się również, że przewód słuchowy jest nadmiernie zwężony; to zaburzenie może być wrodzone lub pojawić się w późniejszym okresie życia. Niektóre zaburzenia wpływają też na widoczną część ucha, czyli ucho zewnętrzne i również mogą powodować niedosłuch przewodzeniowy.

Przyczyny przewodzeniowego ubytku słuchu związane z uchem środkowym:

• Problemy z błoną bębenkową – przewodzeniowy ubytek słuchu może wystąpić, gdy z jakiejś przyczyny drgania błony bębenkowej są utrudnione. Może to być spowodowane różnymi czynnikami: perforacją błony bębenkowej, infekcjami ucha, pogrubieniem tkanki błony bębenkowej lub brakiem równowagi ciśnienia w uchu środkowym (zbyt duże lub zbyt małe).
• Gromadzenie się płynu – płyn gromadzący się za błoną bębenkową może uniemożliwić jej drganie i ograniczyć ruch kosteczek słuchowych. Oba problemy powodują niedosłuch przewodzeniowy w uchu środkowym.
• Uszkodzenie kosteczek słuchowych – każde uszkodzenie prowadzące do zerwania połączenia między tymi trzema kosteczkami może powodować przewodzeniowy ubytek słuchu.
• Choroby lub zaburzenia – niedosłuch przewodzeniowy może być powodowany przez niektóre choroby, takie jak nowotwory łagodne, otoskleroza lub perlak.
• Dysfunkcja trąbki słuchowej – trąbka Eustachiusza łączy ucho środkowe z tylną częścią gardła. Otwiera się i zamyka, aby utrzymać odpowiednie ciśnienie w uchu środkowym lub w razie potrzeby umożliwić odpływ płynu. Kiedy uszy „pękają”, otwarcie trąbki słuchowej uwalnia ciśnienie w uchu środkowym. Jeśli trąbka jest zablokowana, ciśnienie i płyn mogą gromadzić się w uchu środkowym, powodując przewodzeniowy ubytek słuchu.

Dowiedz się więcej o tym, jak działa słuch, z naszego artykułu o ubytku słuchu.

 

Objawy przewodzeniowego ubytku słuchu

Jeśli masz niedosłuch przewodzeniowy, możesz doświadczyć jednego lub więcej z poniższych objawów:

• Ból w jednym lub obojgu uszu może oznaczać problem w uchu i powodować ubytek słuchu.
• Uczucie zatkanego ucha lub podwyższone ciśnienie w uszach, którego nie można wyrównać;  to może wskazywać na problem z uchem środkowym.
• Przytłumiony dźwięk lub trudności w słyszeniu mowy i dźwięków otoczenia.
• Wydzielina z ucha, zwłaszcza o nieprzyjemnym zapachu, żółtym lub zielonym zabarwieniu, ropna – należy rozważyć drenaż.
• Dzwonienie w uszach, znane również jako szumy uszne.
• Odbieranie własnego głosu jako głośniejszego, nietypowe brzmienie własnego głosu.
• Nierównomierne słyszenie, czyli lepsze słyszenie w jednym uchu.

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z tych objawów, skonsultuj się z protetykiem słuchu i zbadaj swój słuch. Zanim umówisz się na wizytę, możesz również sprawdzić swoje słyszenie za pomocą internetowego testu słuchu, który pomoże Ci zdecydować o dalszych krokach.

Jak wygląda życie z odbiorczym ubytkiem słuchu? 

Odczucia osób z niedosłuchem przewodzeniowym zależą od stopnia ich ubytku słuchu.

Nieznaczny przewodzeniowy ubytek słuchu
Osoba z nieznacznym niedosłuchem może nie słyszeć wielu codziennych cichych dźwięków, takich jak oddech, szelest liści, szept, szum pracującej lodówki, mruczenie kota i kapanie wody. Chociaż osoby z nieznacznym ubytkiem słuchu mogą dobrze komunikować się w cichym otoczeniu, w głośnych sytuacjach mogą mylić słowa zaczynające się od niektórych spółgłosek („s” lub „f”).

Umiarkowany przewodzeniowy ubytek słuchu
Osoby z umiarkowanym niedosłuchem mają większe trudności ze słyszeniem i rozumieniem mowy na normalnym poziomie głośności. Śledzenie rozmowy wymaga większego wysiłku, a wielu słów można nie usłyszeć lub źle je zrozumieć, nawet gdy wokół panuje cisza. W głośnym otoczeniu śledzenie rozmowy toczącej się na normalnym poziomie głośności może być niemożliwe. Inne dźwięki, które można przegapić, to śmiech, padający deszcz czy kawa parzona w ekspresie.

Przewodzeniowy ubytek słuchu w stopniu od umiarkowanego do znacznego
Osoby z niedosłuchem w stopniu od umiarkowanego do znacznego mają trudności z rozumieniem mowy w większości sytuacji, zwłaszcza, gdy wokół panuje hałas. Trudno jest rozumieć mowę, słuchając radia lub telewizji, gdy odbiornik jest ustawiony na normalny poziom głośności i trzeba podgłaśniać dźwięk. Inne codzienne dźwięki, które mogą im umykać, to odgłosy lejącej się wody, budzika, bawiących się dzieci, ruchliwej ulicy, elektrycznej szczoteczki do zębów i pralki.

Czym różni się przewodzeniowy i odbiorczy ubytek słuchu?

Niedosłuch przewodzeniowy jest często uleczalny, w przeciwieństwie do niedosłuchu odbiorczego. W przypadku przewodzeniowego ubytku słuchu ucho wewnętrzne i nerw słuchowy funkcjonują normalnie.

Osoby z niedosłuchem przewodzeniowym mają zazwyczaj trudności z usłyszeniem dźwięków, a nie z ich zrozumieniem, dlatego wystarczy odpowiednio zwiększyć głośność dźwięków.

Wyróżnia się trzy stopnie przewodzeniowego ubytku słuchu (w przypadku odbiorczego ubytku słuchu – pięć):

• nieznaczny przewodzeniowy ubytek słuchu: od 26 do 40 dB HL,
• umiarkowany przewodzeniowy ubytek słuchu: od 41 do 55 dB HL,
• umiarkowany do znacznego przewodzeniowy ubytek słuchu: od 56 do 70 dB HL.

Im większa wartość w dB, tym większy stopień ubytku słuchu. Im większy stopień ubytku słuchu, tym gorsze słyszenie.

Dowiedz się więcej o niedosłuchu odbiorczym

Co można zrobić w przypadku przewodzeniowego ubytku słuchu?

Aby protezować niedosłuch przewodzeniowy, protetyk słuchu lub laryngolog musi zbadać Twoje uszy i określić, w której części występuje ubytek.

Po ustaleniu przyczyny i stopnia ubytku słuchu specjalista pomoże Ci wybrać najlepsze rozwiązanie.

Niedosłuch przewodzeniowy jest w wielu przypadkach uleczalny; po leczeniu słyszenie wraca do poziomu sprzed wystąpienia ubytku.

Jeśli przyczyna ubytku słuchu jest trwała, protezowanie obejmuje dopasowanie aparatów słuchowych lub zabieg chirurgiczny, taki jak wszczepienie implantu zakotwiczonego w kości lub implantu ucha środkowego. W przypadku przewodzeniowego ubytku słuchu w obojgu uszach (obustronny niedosłuch przewodzeniowy) konieczne może być dopasowanie dwóch aparatów słuchowych.

Jak leczyć przewodzeniowy ubytek słuchu?

Metody leczenia niedosłuchu przewodzeniowego zależą od jego przyczyny. Oto kilka przykładów:

• Aparaty słuchowe – do rozwiązań niechirurgicznych należy tradycyjny aparat słuchowy, który może pomóc zrekompensować problemy z przesyłaniem dźwięku.
• Czyszczenie uszu – lekarz może usunąć zalegającą woskowinę lub przedmioty znajdujące się w przewodzie słuchowym.
• Leki – antybiotyki lub inne leki mogą być stosowane w leczeniu różnych rodzajów infekcji ucha.
• Zabieg chirurgiczny – nieprawidłowości, guzy i niektóre choroby mogą być leczone chirurgicznie w celu naprawy uszkodzeń, np. poprzez nałożenie plastra na pękniętą błonę bębenkową lub usunięcie guzowatych zmian, takich jak perlak.
• Implanty – niektóre rodzaje uszkodzeń ucha środkowego mogą być protezowane za pomocą implantów. W przypadku dysartykulacji kosteczek słuchowych dostępna jest proteza typu TORP (Total Ossicular Replacement Prosthesis). Istnieją również implanty słuchowe zakotwiczone w kości, które mogą poprawić przesyłanie dźwięku.